بررسی تجربی و عددی تأثیر شکل جوش در انتهای اتصال سپری بر تنش‌های پسماند

جوش ماهیچه‌ای به شکل اتصالات سپری و لب به لب در سازه‌های فولادی به صورت گسترده استفاده می‌شود. بنابراین تخمین میزان و نحوه توزیع تنش‌های پسماند در این اتصالات ضروری به نظر می‌رسد. در تحقیق حاضر توزیع تنش‌های پسماند مربوط به یک اتصال سپری مورد بررسی قرار گرفته است. انتهای اتصال به سه حالت مختلف ناقص، کامل با انحنا و بدون انحنا جوش‌کاری شده است. تحلیل عددی با روش اجزاء محدود و تحلیل تجربی با استفاده از روش سوراخ‌کاری مرکزی انجام شده است. نتایج عددی و تجربی مطابقت مطلوبی دارند. جوش کامل باعث کاهش تنش‌های پسماند طولی در ناحیه میانی اتصال و افزایش تنش‌های پسماند عرضی در ناحیه انتهایی می‌شود.